Afstudeervoorstelling ArtEZ in 2019.


Samen met mijn spelers: Claire Porro, Jasmijn van Meurs en Iza Wirken zijn we begonnen met een uitgebreid onderzoek vanuit de badkamer.

Aan de buitenwereld laten we graag zien hoe goed het met ons gaat. We zetten de foto waar het het knapst opstaan op internet. Op de vraag: ‘alles goed?’ antwoorden we automatisch: ‘Ja, met jou?’. In de badkamer zetten we ons masker af, zijn we alleen. Naar de badkamer vluchten we en draaien we de deur op slot. Op de badkamer doen we niet alsof. Het is een afstudeervoorstelling geworden over verlies en rouw die de esthetica van de gebroken mens laat zien.

”Je zal steeds minder meedoen aan het spel dat leven heet, Je zult niemand meer tegenspreken, nooit meer je middelvinger opsteken.”

Meisje op de koude stenen. Donker haar, witte huid. Ze ligt net ongelukkig, als een pop die iemand daar zo neergelegd heeft. Je hoort het tikken van een kraan, het geluid van de druppel echoot door de badkamer. Haar haar is nat, haar adem beeft, trilt ze? Ze kijkt schuin naar het plafond, alsof daar iets of iemand tevoorschijn zal komen om haar te redden. Buiten het tikken van de kraan blijft het stil, geen vleiende stem, geen troostende hand. Onhandig krabbelt ze overeind, loopt naar de spiegel en bekijkt zichzelf van heel dichtbij. Haar neusgaten, haar voortanden, haar oor. De spiegel beslaat door haar onregelmatige ademhaling. Haar ogen staan als die van een hond die net heeft uitgehaald.

In samenwerking met: Claire Porro, Jasmijn Meurs, Iza Wirken, Jan Wattjes.

Poster: Minou van Hoof